αφίσα της συνέλευσης για την εξέγερση της μαύρης κοινότητας στη βαλτιμόρη
Παρέμβαση αντιπληροφόρησης πραγματοποίησε η Αντιφασιστική Συνέλευση Πειραιά, με τη συνδρομή συντρόφων και συντροφισσών, στο κέντρο του Πειραιά το απόγευμα της Παρασκευής 3/4, για το γεγονός του ξυλοδαρμού πειραιώτη φοιτητή από χρυσαυγίτες, το Σάββατο 14/3, έξω από το Ξενοδοχείο Savoy (Ηρώων Πολυτεχνείου 93), με κριτήριο την εξωτερική του εμφάνιση.
Η παρέμβαση, αφού κινήθηκε στις οδούς Γρηγ. Λαμπράκη (Πασαλιμάνι), Σωτήρος Διός και Ηρώων Πολυτεχνείου, μοιράζοντας κείμενα και πετώντας χιλιάδες τρικάκια, έφτασε στο ξενοδοχείο Savoy, όπου σύντροφοι μπήκαν στη ρεσεψιόν και τη γέμισαν τρικάκια, καταγγέλοντας ταυτόχρονα τη φασιστική επίθεση αλλά και τη στήριξη που παρέχει το ίδιο το ξενοδοχείο στους φασίστες για να πραγματοποιούν τις εκδηλώσεις τους, κάτι που το καθιστά τα άτυπα δεύτερα γραφεία της Χ.Α. στον Πειραιά.
Μετά το ξενοδοχείο, η παρέμβαση ολοκληρώθηκε στην οδό Αφεντούλη, φωνάζοντας συνθήματα μπροστά από το Α.Τ. Καλλίπολης, όπου πριν 2 μήνες είχε δεχθεί βάρβαρη ρατσιστική μεταχείριση η Μιρέλλα Λόπεζ, επειδή δεν είχε εισιτήριο.
Ακολουθεί το κείμενο που μοιραζόταν στην παρέμβαση:
ΔΕ ΘΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΟ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΦΟΒΙΣΜΕΝΟΣ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ
ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ
ο αντιφασιστικός αγώνας συνεχίζεται…
Στις 3/11/2012, o μετανάστης εργάτης από την Αίγυπτο Ουαλίντ Τάλεμπ, αλυσοδένεται και βασανίζεται άγρια από το αφεντικό του Γιώργο Σγούρδα (ιδιοκτήτη των φούρνων STAR στη Σαλαμίνα), τον γιο του (που έχει επαφές με τα τοπικά γραφεία της χρυσής αυγής), τον επιστάτη του και ένα τέταρτο άτομο. Του αποσπούν ποσό 12.000 ευρώ, δεδουλευμένα μηνών του ίδιου και άλλων μεταναστών εργατών, τα οποία είχαν σκοπό να στείλουν στους δικούς τους στην Αίγυπτο, τον έχουν δεμένο με αλυσίδα σε έναν στάβλο για 18 ώρες (μέχρι να κατορθώσει κατά την απουσία τους να δραπετεύσει), τον βρίζουν και τον χτυπούν μέχρι λιποθυμίας, τον εξευτελίζουν με φρικτές μεθόδους.
Πρόκειται για τη συμπυκνωμένη βία 25 χρόνων «ζεστής ελληνικής φιλοξενίας» στους μετανάστες και τις μετανάστριες, του θεσμικού και κοινωνικά διάχυτου ρατσισμού, της πιο άγριας εκμετάλλευσης και σκόπιμης παρανομοποίησης, του εγκλεισμού σε αστυνομικά τμήματα και στρατόπεδα συγκέντρωσης, της εξαναγκαστικής πορνείας και κάθε είδους υποτιμητικής συμπεριφοράς. Όπως με τον βιτριολισμό της γυναίκας-μετανάστριας-εργάτριας Κωνσταντίνας Κούνεβα από μπράβους της εργολαβικής εταιρείας καθαρισμού ΟΙΚΟΜΕΤ. Όπως οι ξυλοδαρμοί και οι πυροβολισμοί εργατών γης στα φραουλοχώραφα της Νέας Μανωλάδας. Όπως η δολοφονική επίθεση από φασίστες στο Πέραμα κατά αιγύπτιων αλιεργατών που ενοχλούσαν τους μεγαλέμπορους ψαριών της ιχθυόσκαλας Κερατσινίου. Και η λίστα είναι ατελείωτη.
Οι 4 βασανιστές, μετά από 5 αναβολές της δίκης, δικάζονται στις 10 Μάρτη 2015 στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Πειραιά για αρπαγή, ληστεία, επικίνδυνη σωματική βλάβη και προσβολή γενετήσιας αξιοπρέπειας.
Κι αν η τοπική κοινωνία της Σαλαμίνας, διατηρώντας τη γνωστή συνένοχη σιωπή που συνηθίζεται σε αυτές τις περιπτώσεις, δεν έχει απομονώσει όλα αυτά τα χρόνια ούτε κοινωνικά ούτε επαγγελματικά τον βασανιστή, πρώην αντιδήμαρχο Σαλαμίνας Γιώργο Σγούρδα και τη “διαλεχτή” παρέα του, εμείς δε σκοπεύουμε να αφήσουμε τίποτα να ξεχαστεί.
ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΟΙΧΤΟΥΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥΣ
ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΝΙΒΑΛΟΥΣ ΒΑΣΑΝΙΣΤΕΣ
& ΣΙΩΠΗΡΟΥΣ ΣΥΝΕΝΟΧΟΥΣ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Την Πέμπτη 5/3 πραγματοποιήθηκε παρέμβαση σε δρόμους και λεωφορεία του Πειραιά, όπου μοιράστηκε κείμενο σχετικά με την ρατσιστική και σεξιστική επίθεση που δέχθηκε από ελεγκτές και μπάτσους μια γυναίκα στο τρόλεϊ της γραμμής 20.
Το Σάββατο 7/2, η Μιρελλα Λοπεζ, μετανάστρια εργάτρια από το Περού (με ελληνική υπηκοότητα καθώς βρίσκεται για 18 χρόνια στη χώρα), καθαρίστρια στο Δήμο Π. Φαλήρου δέχθηκε ρατσιστική και σεξιστική επίθεση από ελεγκτές, ενώ βρισκόταν μαζί με το παιδί της στο τρόλεϊ της γραμμής 20 (Φάληρο-Δραπετσώνα).
Με πρόσχημα ότι δεν είχε ανανεώσει την κάρτα απεριορίστων διαδρομών, οι τραμπούκοι ελεγκτές, αφού την έβρισαν χυδαία, κάλεσαν την αστυνομία για να την μεταφέρουν στο ΑΤ Καλλίπολης, όπου συνεχίστηκε το ίδιο ακριβώς σκηνικό. Πέρα από τις ρατσιστικές και σεξιστικές προσβολές απέναντί της, οι μπάτσοι την έδεσαν χειροπόδαρα για 3 ώρες στο κρατητήριο, μακριά από την κόρη της, χωρίς νερό, πρόσβαση σε τουαλέτα και τα φάρμακά της για την καρδιά. Αφού την ανάγκασαν να περάσει παράνομα από ψυχίατρο, την έβαλαν να κόψει τη δική της ταυτότητα και του παιδιού της «ώστε να μην είσαι πια ελληνίδα», όπως της είπαν χαρακτηριστικά.
Η στάση των ελεγκτών και των μπάτσων δεν μας εκπλήσσει. Είναι γνωστό πως οι ελεγκτές, ρουφιάνοι και τσάμπα μάγκες εξ’ επαγγέλματος, δε διστάζουν να τραμπουκίσουν κάθε προλετάριο που δεν έχει εισιτήριο ή αρνείται να τους δώσει τα στοιχεία του για να του κόψουν πρόστιμο. Δεν ξεχνάμε τη δολοφονία από ελεγκτές του Θανάση Καναούτη τον Αύγουστο του 2013 στο Περιστέρι. Δεν ξεχνάμε τους δεκάδες καθημερινούς τραμπουκισμούς απέναντι σε μετανάστες εργάτες μέσα στα τρόλεϊ και τα λεωφορεία από φασίστες ελεγκτές και οδηγούς.
Εκεί που τελειώνει ο τσαμπουκάς του ελεγκτή, αρχίζει η δολοφονική εξουσία του μπάτσου.
Ξέρουμε πολύ καλά πως περιστατικά όπως αυτό της Μιρέλλα, συμβαίνουν στα περισσότερα αστυνομικά τμήματα της μητρόπολης. Βασανισμοί και εξευτελισμοί (όπως στα ΑΤ Νίκαιας και Δραπετσώνας το 2013) μέχρι το σημείο της δολοφονίας (όπως του Μοχάμεντ Καμράν Ατίφ στο ΑΤ Νίκαιας το 2009), απέναντι στο πιο υποτιμημένο κομμάτι της τάξης μας, τους μετανάστες εργάτες και πρόσφυγες, με ή χωρίς «χαρτιά». Γιατί η εξουσία του μπάτσου ξέρει πολύ καλά πότε να σηκώσει το χέρι της: όταν έχει μπροστά της το «γυμνό» σώμα του ανυπόληπτου και του περιθωριοποιημένου.
Γι’ αυτό ας πάψουν τα σκυλιά της αριστερής κυβέρνησης να ουρλιάζουν για «εκδημοκρατισμό» της αστυνομίας. Ο θεσμός του μπάτσου (όπως και του ελεγκτή) θα είναι πάντα εξουσιαστικός, κατασταλτικός και εν τέλει δολοφονικός, πάντα βασισμένος στις πιο αισχρές κοινωνικές αντιλήψεις, πάντα στρατευμένος στην υπηρεσία των αφεντικών και του κράτους. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως η μισή ΕΛ.ΑΣ. (ξανα)ψήφισε ΧΑ.
Μόνο η ταξική αλληλεγγύη μεταξύ επιβατών, συναδέλφων, ντόπιων και μεταναστών εργατών μπορεί να μαζέψει την καφρίλα των ελεγκτών και των μπάτσων και την απάθεια των φοβισμένων μικροαστών από τα τρόλεϊ και τους δρόμους, από κάθε σημείο της πόλης, από κάθε πεδίο της εκμετάλλευσης. Είναι καιρός να αρχίσουμε να χτίζουμε τις δικές μας κοινότητες αντίστασης απέναντι στη βαρβαρότητα του σύγχρονου ολοκληρωτισμού.